‘De Limburger’ benaderde Aty Boers over het overweldigende aanbod aan coaches en hoe je in coaching het kaf van het koren kunt scheiden
Over de grote hoeveelheid coaches zegt Aty:
“Dat heeft mede te maken met ons hectische bestaan. We
leven in een tijd waarin we altijd aanstaan en het niet meer vanzelfsprekend is dat
mensen een uurtje de tijd nemen om naar jouw problemen te luisteren en met je mee
te denken. Het is in die zin ook een beetje ‘rent a friend’. Waar je vroeger naar een
goede vriend ging om te praten, ga je nu naar een coach.
Je ziet dat nogal wat coaches vooral ervaringsdeskundigen zijn. „Ze hebben zelf een
burn-out gehad of zijn tegen andere problemen aangelopen en hebben geleerd om
daarmee om te gaan en willen dat graag aan anderen doorgeven. Daar heb ik op
zich niets tegen. Maar het vertroebelt wel het zich op wat het vak eigenlijk inhoudt.”
En over hoe je een betrouwbare coach vindt:
“Dan kun je bijvoorbeeld kijken of hij of zij is aangesloten bij een beroepsvereniging.
Maar ik vind het een beetje gevaarlijk om te beweren dat iemand die is aangesloten
bij een beroepsvereniging altijd een goede coach is. Dat wil ik wel een beetje
relativeren. Ik kom ook wel eens gecertificeerde coaches tegen waar ik mijn twijfels
bij heb en niet-gecertificeerde coaches die echte toppers zijn. Dus dat is niet altijd
leidend.”
